Jestem rozanielona

Byłam na spotkankuJJByło extraJ Pogadaliśmy sobie o życiu i w ogóle o wszystkim. Opowiedziałam mu moją historie. Bałam się ze nie będzie chciała mnie znać ale gdy skończyłam swoje „wywody” On się uśmiechnął i powiedział ze to co było jest nieważne i ze wierzy ze to nie była moja wina. Opowiedziałam mu tez o Julce JJJ Powiedział ze jestem dzielna bo nie każdy znosił by to tak jak ja. JJ Gadało nam się super rozumiemy się jakbyśmy znali się wiele latJ Myślę ze zostanie moim przyjacielemJŚwiatopogląd tez ma taki jak jaJ Fajnie będzie mieć takiego znajomego jak onJJ Ma 22 jest o rok ode mnie starszyJJ Ale w połowie nie przeżyła tego co jaJJ Nie wiem jak on to wszystko potrafi zrozumieć z tak małym bagażem życiowymJ Powiedział ze wpadnie do mnie jutro żeby poznać JulkęJJ Fajnie mogę z nim pogadać szczerze i otwarcie. Ale jestem w stosunku do niego nieufna <zresztą tak jak dla wszystkich mężczyzn>. Oczywiście nie mówi mu wszystkiego. Ale zna ogólny zarys mojej przeszłości i ja akceptuje. Nie wszyscy mężczyźni z którymi spotykałam się akceptowali Julkę i dlatego szybko się ich pozbywałam. Nie akceptując mojego dziecka po części mnie tez nie akceptująJJ Cieszę się na następne pogaduchy i wymiany poglądów z Rafałem. Nie wiem czemu ale po spotkaniu z nim mam dobry humorJJ Dziwne nie traktuje go jak mężczyzny tylko jak kolegę któremu można się zwierzyćJJJ Pozdroofka dla wszystkichJJJ